Scala (2022) ที่ระลึกรอบสุดท้าย

ภาพยนตร์สารคดี Scala ที่ระลึกรอบสุดท้าย โดยผู้กำกับ : อนันตา ฐิตานัตต์ นำแสดงโดย: Saman Watcharasirirot, Sampao Phasukdin, Nakorn Nuannngein หลังจากเติบโตในโรงหนังสยามที่พ่อของเธอทำงานอยู่ การปราบปรามการประท้วงของกลุ่มคนเสื้อแดงในปี 2553 เป็นแรงบันดาลใจให้เธอเริ่มทำสารคดีสั้นเรื่องแรกร่วมกันในปีนั้น ตั้งแต่นั้นมา เธอได้ร่วมงานกับอภิชนในตำแหน่งผู้ช่วยผู้กำกับและผู้ถ่ายทำภาพยนตร์ SCALA เป็นภาพยนตร์สารคดีเรื่องแรกของเธอ

ดูหนังสารคดี Scala (2022) ที่ระลึกรอบสุดท้าย เมื่อโคมระย้าถูกรื้อในห้องโถง หลอดไฟแต่ละดวงจะลดระดับลงที่พื้นทีละดวง การติดตั้งไฟแบบย้อนยุคอื่น ๆ เกิดขึ้นในภายหลัง หลังจากที่ม่านที่กั้นผนังหอประชุมถูกดึงลงและก่อนที่จะคลายเกลียวที่นั่งและดำเนินการออก ในขณะที่ผู้กำกับบรรยายโดยใช้เสียงพากย์ที่ไม่สุภาพ เมื่อเร็ว ๆ นี้สกาลาได้หยุดดำเนินการ ซึ่งเป็นโรงภาพยนตร์ขนาดใหญ่สามโรงสุดท้ายที่สร้างขึ้นในกรุงเทพฯ ในทศวรรษที่ 1960 เพื่อปิดให้บริการแก่สาธารณชน พ่อของเธอเคยทำงานที่สยามซึ่งปิดไปแล้ว และเธอใช้เวลาส่วนใหญ่ในวัยเด็กของเธอที่นั่น นอนหลังห้องฉาย ผ้าปูที่นอนของเธอเป็นผ้าแบบเดียวกับผ้าม่าน ความทรงจำของเธอหลั่งไหลไปสู่ผู้ที่ปรากฏตัวในกล้อง ผู้ที่มีชีวิตเชื่อมโยงกับพื้นที่เช่นเดียวกับเธอ และผู้ที่ตอนนี้เปลื้องผ้าเปลือยเปล่า เมื่อพื้นที่ว่างออกไปไกลขึ้นเรื่อยๆ มันก็มีสิ่งอื่นเข้ามาเติมเต็มอย่างผิดปกติ ความรู้สึกเศร้าโศกที่แทบทนไม่ได้ที่แพร่เชื้อไปยังผู้กำกับ ทีมงาน และผู้ชมในชีวิต ที่วัฒนธรรม และชุมชนที่จะแยกย้ายกันไปในไม่ช้า แม้ว่าพื้นที่นั้นจะแยกย้ายกันไปก็ตาม ความสำคัญยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ทั้งที่นี่และที่อื่นด้วย ในหน้าต่างมืดด้านหลังฝ่ามือ ภาพเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวคือภาพสะท้อนของป้ายโฆษณาเรืองแสง

When the chandelier was dismantled in the hall Each bulb is lowered to the ground one by one. Other retro light fixtures came later. After the curtains covering the auditorium walls were pulled down and before the seats were unscrewed and carried out. While the director narrates in a rude voiceover, Scala has recently ceased operations. These are the last of the three large cinemas built in Bangkok in the 1960s to be closed to the public. Her father used to work at Siam which was closed. And she spent most of her childhood there. sleep behind the screening room Her sheets were the same cloth as the curtains. Her memories flowed to those who appeared on camera. People whose lives are connected to the same area as she is. and who is now stripped naked As the empty space grows farther and farther It was unusually filled with other things. The unbearable feeling of grief that infects the director, crew and audience in life, where cultures and communities will soon disperse. even if the area is dispersed The importance remains unchanged. both here and elsewhere. In the dark window behind the palm The only moving image is the reflection of a fluorescent billboard